Σχολιασμός:Στέλλα Κοντάκη
Επιλέξαμε μερικές από τις αγαπημένες σας μαντινάδες, με θέμα
Χριστούγεννα & Πρωτοχρονιά
και σας τις παραθέτουμε σ’ ένα άρθρο συγκεντρωμένες όλες μαζί.
Άλλες χαρίζουν ευχές, άλλες μιλούν για πόνο, χωρισμό, απουσία και άλλες για χαρά.
Τις μέρες αυτές συνήθως κυριαρχεί μια όμορφη, εορταστική ατμόσφαιρα, όμως δυστυχώς, υπάρχει παντού γύρω μας και ο πόνος, η δυστυχία, η φτώχεια, η μοναξιά….
Μια μοναξιά, που την αισθάνεται κανείς και μέσα στο πλήθος, όταν τα φώτα της ψυχής του είναι σβηστά για κάποιο λόγο.
Ένας πόνος, που τίποτα δεν μπορεί να τον απαλύνει και που ίσως να μεγαλώνει και λίγο τέτοιες μέρες, αφού θες..αλλά δεν μπορείς κι εσύ να γιορτάσεις όπως όλοι οι άλλοι.
Ίσως γιατί σου λείπουν αγαπημένα πρόσωπα που έχασες και σε κοιτούν από κάπου εκεί ψηλά….
Ίσως γιατί η οικονομική σου κατάσταση δε σου επιτρέπει να κάνεις κι εσύ γιορτές…
Ίσως γιατί όλη αυτή η λάμψη των γιορτών, σε κάνει να θυμάσαι ακόμα πιο πολύ τη σκοτεινιά της δικής σου ζωής, αυτά που ήθελες και ποτέ δεν έγιναν, αυτά που είχες και έχασες, αυτά που περίμενες και δεν ήρθαν…
Ίσως ακόμα και γιατί αισθάνεσαι μια έντονη ψυχική φόρτιση, αφού είναι γιορτές και πρέπει να γελάς, να τρως, να πίνεις, να γλεντάς… και αυτό το “πρέπει” γίνεται θηλιά και σε πνίγει…
Πολλά ίσως θα μπορούσα ακόμα να προσθέσω. Πολλά “αν”… πολλά “γιατί”…
Ευτυχώς υπάρχουν και οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι, που χαίρονται αυτές τις Άγιες μέρες και περνούν όμορφες στιγμές με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Αν δεν έχετε την τύχη να ανήκετε σε αυτήν την τελευταία κατηγορία ανθρώπων, μην αισθάνεστε άσχημα για αυτό.
Αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο να νιώσει όπως αυτός θέλει και κρατήστε το φως της ελπίδας σταθερά αναμμένο, γιατί τα καλύτερα έρχονται!
Έρχονται σε όσους το πιστεύουν και το προσπαθούν…
Σε όσους δεν παραιτούνται…
Στους μαχητές της ζωής…
Σε εσάς…..!!!!!
Μ Α Ν Τ Ι Ν Α Δ Ε Σ
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΑΙΡΕΤΗΣ (ΓΙΑΛΑΦΤΗΣ)
Ήθελα να ‘μουνε δεντρό κι ας ήμουν και κομμένο…
να μ’ έχεις μες το σπίτι σου μέρες των Χριστουγέννω…
Ήντα να κάμει μοναχός κι ο χρόνος απού μπαίνει…
που ‘ναι στην ψεύτρα τη ζωή χιλιάδες πονεμένοι…
Καινούριε χρόνε που ‘ρχεσαι το μόνο μην ξεχάσεις…
η στους αθρώπους τσι χαρές δίκαια να μοιράσεις…
Ήθελα να ‘χα δύναμη μέρες τω Χριστουγέννω…
να κάμω όλη τη ζωή ένα δεντρό ανθισμένο…
—————————————————–
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΠΑΝΤΙΔΑΚΗ
Σαν την ανάσα των οζώ που το Χριστό ‘γκαλιάζουν…
ετσά ζεστές και απαλές και οι ευχές μου μοιάζουν….
Τση Παναγίας τη χαρά που θα γενεί μητέρα…
να ‘χεις κι εσύ στο σπίτι σου να σου κρατά τη χέρα…
Τίνος παιδιού προσκέφαλο, ποιανού μωρού την πάνα…
να πέψω απόψε που γεννά, μιαν αγιασμένη Μάνα…
Να ‘ναι η χρονιά που έρχεται, ωραία Κοιμωμένη…
με το φιλί σου να ξυπνά κι ότι ποθείς να φέρνει…
Των Χριστουγέννων η όμορφη, η σκόλη όντε θα φτάσει…
πάντα αισθάνομαι ορφανός κι αμοναχός στη πλάση…
Έλα βραδιά Πρωτοχρονιάς που θα κοιμούμαι μόνος…
ξύπνα μωρό μου να μου πεις, ήρθε ο καινούριος χρόνος…
—————————————————–
ΜΑΡΩ ΓΕΩΡΓΙΛΑΔΑΚΗ
Λόγω γιορτώ εστόλισα το έθιμο να κάνω…
κι ας έχει ο πόνος τη φωλιά στο δέντρο μου απάνω…
Χαρές που μού ‘φερες κρεμώ στο δέντρο μου για μπάλες…
κι είν’ οι γιορτές κάθε χρονιά ξεχωριστές απ ‘ τσ’ άλλες…
Είσαι το δώρο τω γιορτώ χαρά τω Χριστουγέννω…
ποδαρικό Πρωτοχρονιάς κι η αγκαλιά που μπαίνω…
—————————————————–
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ
Να κάμω θέλω μιαν ευχή ω, Θεέ μου και να πιάσει…
όπου υπάρχει σκοτεινιά Πρωτοχρονιά να λιάσει…
Κάθε βραδιά Πρωτοχρονιάς μελαγχολώ συνήθως…
γιατί με βρίσκει αμοναχό ανάμεσα στο πλήθος…
Δεν έχει θέση η χαρά σ ένα μεγάλο πόνο…
γι’ αυτό κι αλλάζω αμοναχός κάθε φορά το χρόνο…
Τι Πάσχα, τι Χριστούγεννα, η διαφορά ποια έναι…
σα τσ’ άλλες μέρες του Θεού έρχονται και μισένε…
Εμένα δε με συγκινεί το πως αλλάζει ο χρόνος…
εφόσον μέσα στην καρδιά ‘πομένει ο ίδιος πόνος…
—————————————————–
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΕΡΑΚΗ
Χριστούγεννα Πρωτοχρονιά κι όλου του χρόνου οι σκόλες…
μπλιο δε με ενθουσιάζουνε γιατί θα λείπει απ’ όλες…
Σα το κοπέλι κάλαντα στσι γειτονιές θα λέω..
μήπως και σμίξω του σεβντά που έφυγε και δε φταίω…
Τη πίτα χρόνε μοίρασε σε τρεις οφέτος τόπους…
στα ορφανά, στσι δυστυχείς και σ τσ’ άρρωστους ανθρώπους…
Μακριά από σένα και γιορτές και σκόλες και αργίες…
τάξε πως έκαμα εγώ του κόσμου τσ’αμαρτίες…
Έλα να το στολίσομε κι οφέτος το δεντρό μας…
κι ύστερα κάψτο από κορφής όπως και τ’ όνειρό μας…
Έλα δεντρό να σάξουμε, να βάλουμε απάνω…
στολίδια, ελπίδες και χαρές απού ‘χα και τα χάνω…
—————————————————–
ΜΙΧΑΛΟΣ ΔΡΑΜΟΥΝΤΑΝΗΣ
Ήτανε μέρες γιορτινές όντε σε πρωτοείδα…
έφυγες και κουράστηκα να ζω με την ελπίδα…
Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά κι ο κόσμος θα γιορτάζει…
μα το παντέρμο ριζικό εμένα δεν αλλάζει…
Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά μα ‘συ θα λείπεις πάλι…
θωρρώ η απουσία σου στον Άδη να με βάλει…
Γιορτές μα δε γιορτάζουνε ανθρώποι που ‘χουν πόνο…
κι εγώ νημένω τη χαρά του γυρισμού σου μόνο…
Τι να τσι κάνω τσι γιορτές αφού ‘σαι εσύ μακριά μου…
γύρω μου ο κόσμος χαίρεται μα εμέ περαστικά μου…
—————————————————–
ΜΑΝΙΑ ΜΕΣΣΑΡΙΤΑΚΗ
Εγώ γιορτάζω δίπλα σου καθημερνή και σχόλη…
Χριστούγεννα Πρωτοχρονιά ειν’ η ζωή μου όλη…
Αδιαφορώ για τις γιορτές γιατί μες την καρδιά μου…
εσύ ‘σαι τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά μου…
Κι οφέτος πάλι εστόλισα δεντρό τη μοναξιά μου…
και στα κλαδιά τση κρέμασα τ’ αναστενάγματα μου…
Να ‘χα τη χάρη του Θεού, μέρες των Χριστουγέννω…
να κάμω πράξη όνειρα φτωχών και πικραμένω…
Οφέτος θέλω σ’ ορφανά κοπέλια να ευχηθούμε…
μια μάνα κι ένα σπιτικό από καρδιάς να βρούνε…
Αν κλείσεις μια σ’ τσι χίλιες μου, πληγές απού με τρώνε…
τέτοια εποχή ταχειά θα πω, καλός πως ήσουν χρόνε…
—————————————————–
ΣΤΕΛΛΑ ΚΟΝΤΑΚΗ
Μη μου μιλείτε για γιορτές, χαρές, ευχές κι ελπίδες…
στο μισεμό σου εγίνηκαν όλες οι μέρες ίδιες…
Θωρρώ κοπέλια να πεινούν, γέρους φτωχούς στο κρύο…
και μοιάζουνε μου οι γιορτές κακόγουστο αστείο…
Να ‘ταν οφέτος η αρχή, του τέλους κάθε χρόνου…
δε θα ‘χα νιώσει αλλαγή καλύτερη του χρόνου…
Χίλιες ευχές από καρδιάς…όπου κι αν είστε στέλνω…
να ‘ρθει η αγάπη να σας βρει μέρα των Χριστουγέννω…
Μισεύγει ο χρόνος ο παλιός κι ο νέος απού μπαίνει…
πράμα για μένα αγάπη μου χώρια σου δε σημαίνει…
Ήρθε κι απόψε ο πόνος σου και μου χτυπά τη πόρτα…
και λέει.. μαζί θα κάνουμε, Πρωτοχρονιά και Φώτα…
————————————————–
ΑΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ
Ο χωρισμός σου είναι αφορμή κι εδά καταλαβαίνω…
πως νιώθουνε τα ορφανά μέρες των Χριστουγέννω…
Χριστούγεννα Πρωτοχρονιές και αλλαγές του χρόνου…
μοιάζουν με μέρες πένθιμες ενός ανθρώπου μόνου…
—————————————————–
ΒΕΡΑ ΣΟΥΛΤΑΤΟΥ – ΞΥΛΟΥΡΗ
Δώδεκα μήνες έβγαλα στη φυλακή του πόνου…
γι’αυτό ποθώ την αλλαγή ενός καινούριου χρόνου…
Πρώτη φορά Χριστούγεννα μακριά σου θα περάσω…
κι όμως γελώ για να μπορώ σα τσ’ άλλους να γιορτάσω…
Πάντα γελώ και χαίρομαι κάθε που αλλάζει ο χρόνος…
σημάδια πως δε μου ‘φηκε να μη καυχιέται ο πόνος…
Αν τύχει τη Πρωτοχρονιά κι αλλάργο μου κοιμάσαι…
κάτεχε το ποδαρικό τση σκέψης μου πως θα ‘σαι…
Άγιε Βασίλη πήγαινε σε τόπους που πονούνε…
σ’αθρώπους που ‘χουνε καιρό χρόνια πολλά να πούνε…
Μια πεθυμιά..και είσαι εσύ μα πώς να βγει στα χείλη…
να του το πω που δε μιλώ χρόνια του Αϊ Βασίλη…
—————————————————–
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΠΕΡΚΗΣ
Κάνε το γέρο να γελά όπου κια σου παντήξει…
αυτά ‘ναι τα Χριστούγεννα για όποιο με ρωτήξει…
Ως ειναι η γέννα του Χριστού που φως κι ελπίδα δίδει…
να ‘ναι η ζωη του καθενός μακριά απ’ το σκοτίδι…
Κάνε τη βαρυχειμωνιά να μοιαζει καλοκαίρι…
μα οι χρόνοι μόνο τσ’ αριθμούς αλλάζουν στο τεφτέρι…
Όλη η ζωή ‘ναι μια στιγμή, στη γλύκα της γιορτάζω…
χρόνους που πάνε κι έρχουντε λίγο τσοι λογαριάζω…
—————————————————–
ΓΙΩΡΓΗΣ ΡΑΠΤΑΚΗΣ
Όσο στον κόσμο υπάρχουν αθρώποι πονεμένοι….
άσχημοι θα ‘ναι στα δεντρά οι κλώνοι οι στολισμένοι…
Ίσαμε να ‘ναι τα παιδιά του κόσμου πεινασμένα…
μη λέτε για Χριστούγεννα και δέντρα στολισμένα…
Κοίταξε γύρω σου να δεις, κοπέλια πεινασμένα….
κι ύστερα, τόλμησε να πεις για χρόνια ευτυχισμένα…
————————————————–
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΥΡΗΣ
Θα σ’ αγκαλιάσω τη στιγμή , που ο χρόνος θα γυρίσει…
να λέγεται πως δύο χρονιές, έχει αγκαλιά κρατήσει…
Θ’ αλλάξει ο χρόνος με γιορτές, μα ο πόνος με τυλίγει…
γιατί θα γίνουν πιο πολλά, τα χρόνια που ‘χεις φύγει…
Ήθελα να ‘μουνε παιδί, το λαδικό να σέρνω…
να σου χτυπήσω , κάλαντα, να πω τω Χριστουγέννω…
Θέλω να είμαστε αγκαλιά, με το καινούργιο χρόνο…
κι υποδοχή να κάνουμε , ο γεις στ’ αλλού τον ώμο…
Αντίς δεντρό στη σκέψη μου, φέρνω το πρόσωπο σου…
και θα στολίσω την καρδιά , με το χαμόγελο σου…
————————————————–
ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΑΡΕΦΑΛΑΚΗΣ
Πριν να στολίσω το δεντρό
το ρήμαξε ο πόνος…
και δεν επόμεινε κλαδί
να βρει ο νέος χρόνος…
Δέντρο Χριστουγεννιάτικο
το πόνο μου θα κάνω…
κι αντί στολίδια δυο σταυρούς
θα ‘χει στα φύλλα πάνω…
Ένα κοπέλι ορφανό
στο σπίτι μου θα βάλω…
να νιώσω τα Χριστούγεννα
το θάυμα το μεγάλο…
Πόνε μου, κάτσε απέναντι
στην αλλαγή να πιούμε…
κι εβίβα τω καλών αντρώς
ο γης τ’ αλλού να πούμε…
Χρόνε, κι αν έρθεις τυπικά
θ’ αλλάξεις πάλι οφέτος…
αφού τον ίδιο Γολγοθά
θα ‘χω το νέο έτος…
————————————————–
ΗΛΙΑΝΝΑ ΛΥΚΟΥΔΗ
Εγώ εδώ, εσύ αλλού κι η αγάπη μας πιο πέρα…
έμελλε να γιορτάσουμε πάλι χρονιάρα μέρα…
————————————————–
Σας ευχόμαστε να περάσετε χαρούμενα Χριστούγεννα
και
ο νέος χρόνος να σας φέρει ότι ποθεί η ψυχή σας!!
